قندهاي رژيمي

"قندهاي رژيمي" اصطلاحي است كه عموما به گروهي از تركيبات بسيار متنوع شيميايي با طعم شيرين اطلاق مي شود. اين تركيبات

از نظر شيميايي، قند نيستند بنابراين نام "شيرين كننده ها" براي آن ها درست تر و مناسب تر است. شيرين كننده ها ممكن است

منبع طبيعي يا مصنوعي داشته باشند. طعم آن ها عمومن از قندهاي واقعي بسيار شيرين تر است و در عين حال كالري بسيار كمتري

را در بدن توليد مي كنند. از اين رو در صنعت از آن ها براي توليد نوشابه، مربا وساير مواد غذايي شيرين اما بدون قند استفاده مي شود.

شيرين كننده ها بر خلاف قندهاي معمولي موجب پوسيدگي دندان نمي شوند و قند خون را هم بالا نمي برند. اين ها همگي از مزاياي

شيرين كننده ها هستند اما در عالم مادي هيچ چيز خوب يا بد مطلق نيست:

١- يكي از نخستين انواع شيرين كننده ها به نام ساكارين (يا ساخارين) بود كه برخي مطالعات حاكي از ارتباط مصرف آن با بروز سرطان

مثانه بودند. به همين دليل امروزه مصرف آن در صنايع بسيار محدود شده و تركيبات بي خطرتري جايگزين آن شده اند.

٢- تا كنون هيچ مطالعه علمي معتبري اثر مثبت استفاده از شيرين كننده ها را بر روي كنترل وزن نشان نداده است، برعكس برخي

مطالعات نشان داده اند مصرف اين تركيبات احتمال وقوع چاقي در سال هاي بعد را افزايش مي دهد. احتمال مي رود خوگيري ذائقه به

طعم بسيار شيرين اين مواد زمينه ساز اين مساله باشد.

٣- برخي مطالعات ارتباط مصرف درازمدت شيرين كننده ها با بيماري زوال عقل سالمندي و آلزايمر را نشان داده اند.

 

 

سخن پاياني:

مصرف اندكي شيرين كننده مثلن براي طعم دادن به چاي صبحانه به ويژه در افرادي كه دچار اختلال قند خون هستند، به نظرم أيده

چندان بدي نيست اما در افرادي كه مشكل اضافه وزن يا چاقي دارند، مصرف مداوم شيرين كننده ها يا مواد غذايي و آشاميدني حاوي

آن ها اگر هم مشكلشان را دوچندان نكند، معجزه اي هم نخواهد كرد. ترديد نكنيد كه إصلاح عادات و الگوي غذايي بهتر از هر شيرين

كننده يا "قند رژيمي" به كنترل وزن و حتي قند خون كمك خواهد كرد.